bugün

yumurta

semih kaplanoğlu filmi olduğunu izlediğim zaman anladığım filmdir.
durağan, sonuca bağlanmayan, anlaşılmayan filmlere olan nefretimi katlayan bir film olmuştur. hollywood filmleriyle büyümekten deyin, sanattan anlamamak deyin, ne derseniz deyin ama; film bitiminde tüm sinema salonunun manasızca güldüğü bir filme ne kadar başarılı denebilir tartışırım. çok kötü buldum.
anlamak için beyin kıvrımlarımı fazla zorlamak yerine, sıradan insan yaşantısını arada serpiştirerek, adam gibi başlayıp biten bir konuyu işleyen filmler bekliyoruz. yumurta da bu kritere uymuyor kanımca. internette yaptığım araştırma sonucunda; süt, bal ve yumurta isimli üç filmlik üçlemenin son filmi olduğunu öğrendiğimde, filmin %20'si anlamlı hale gelmekte olduğuna göre; kendi başına hiç bir şeye benzetememiş olmamın normal olduğunu gördüğüm filmdir.