tunaydin

dil'in sürekli yenilenen ve secici bir hafızası olduğuna güzel bir örnek.

ihtiyac kalmıyorsa o kelimeyi siliyor. tünaydın da günlük kullanımda tutmamış bir kelimedir. günaydın tutmuştur.

burdan da cıkarabileeğimiz sonuç şudur.

türk halkı erken kalkmaktadır. sabah selamı olarak "günaydın"
demektedir.
erken kalkılmadığı zaman öğretmen, patron, anne, baba gibi otorite kullanma yetkisi olanlar tarafından pasta, cila ihtimali olduğu için bundan kaçınılmaktadır. haliyle tünaydın'a da ihtiyac hissedilmemektedir.

yani tünaydın pekçok ortamda tehlikeli bir selamlama biçimidir.