bugün

türkün türkten başka dostu yoktur

türkten ne anladığımız önemlidir. diğer türk devletlerini falan kasdediyorsak, şöyle düşünmemiz lazım. azerbaycandan başlarsak, politik şeyleri bir yana bırakırsak sanırım birbirimizi karşılıklı seviyoruz. bunda coğrafi olarak yakın olmamız, ermenilerle sorunlu olmamız, oğuz boyundan gelip birbirimizin dilini anlamamız baya etkili. gerçekten bizim azerbaycan kadar sevdiğimiz bir başka ülke yok. balkanlardaki türkler, ıraktaki türkmeneli ve irandaki azeri türkleri için de aynı yorumu yapmak mümkün. hazarı geçince iş sarpa sarmaya başlıyor. 1000 yıl boyunca, ne yapmışlar ne etmişler hiç bi haberimiz olmamış. osmanlı zaten türk devletiyiz demek yerine müslüman devletiyiz dediği için, araya ruslar da girdiği için sanırım 10 cümleden 4-5 ini anlayabileceğimiz dilimiz ve eski adetlerimiz dışında ne halk olarak ne politik olarak yakın değiliz birbirimize. gönlüm isterdiki yakın olalım ama değiliz bunu kabul edelim. tabiki bu hiçbir zaman anlamına gelmez. birlikte işbirliği içinde çalışsak başarabiliriz, halkımıza birbirimizi tanıtabiliriz. ama bu sadece (bkz: nursultan nazarbayev) ve (bkz: almazbek atambayev) ile olmuyor. evet bu liderler içimi rahatlıtıyor çünkü gerçekten ülkeleri en ağır rus asimilesine ve kıyımına maruz kalmışken bile yukarıda bahsettiğim şeyler için kapı açıyorlar. işin üzücü tarafı, ikisi de aynı zamanda rus yanlısı politika izliyor. yani bir taşla iki kuş vurmaya çalışıyorlar denebilir. hem ülkedeki rus azınlığı ve eski sscb devleti olmalarını kullanıp rusya desteği alıyorlar, hem de bağları kullanarak kendilerinden nispeten güçlü olan türkiyeyle yakınlaşmaya çalışıyor. türkmenistana gelirsek, oğuz grubundan onlarda. halkı bir ikilemde. yani türkiye mi rusya mı halkı pek bilmiyor. şekillenmesi gereken çok şey var. özbekistan ise ölmüş haline ağlayan yok gibi. aslında özbekistanın ne yapmaya çalıştığını da anlamıyorum. türk cumhuriyetlerinden kaçıyor, rusyaya da rest çekiyor, çin falan da öyle. iyice yalnızlaşıyor. bu bağlamda, orta asya için türkün türkten dostu yoktur sözünün şu zaman için geçerli olduğunu söyleyemeyiz pek. çünkü bir kazak bir özbek bir türkmen* için ha biz ha papua yeni gine, bişey farketmiyor. kardeş diye falan da hissetmiyorlar.

hadi şimdi türkiyeye gelelim. hatırı sayılır biçimde* orta asya, turancılık düşüncesinde olan insan var. hiç değilse halkın %75'i orta asyadan geldiğini, diğer devletlerle kardeş olduğunu düşünüyor. yalnız, bunu görmemek için anca sığır olmak gerekir, ne şimdiki hükümet ne de diğer hükümetler için orta asya bir bok ifade etmiyor. sanırım rusya yanlısı oldukları için pek de yanaş(a)mıyoruz. ha, keşke yanaşsak ama politika öyle ''kardeşiz biz ya yapma gel'' şeklinde yürümüyor bunun en canlı örneği de azerbaycan işte. bu kadar güçlü bağımız olan bir ülkeyle bile zaman zaman politik sıkıntı yaşıyoruz, allahın kazakistanıyla, özbekistanıyla yaşamamamız mümkünkün mü ? türkün türkten başka dostu yoktur sözü, ota boka faşist diyen sol tayfa saolsun faşist bir söylem gibi duruyor çoğu insan için. ülkemizde bile %50'lik taraflar birbirini yiyor.

bu anlamda, diğer türk cumhuriyetleri yada sadece türkiye için bu söz doğrumu yanlış mı derseniz, şu an doğru değil ama ileride doğru olabilir diyorum.

edit: imla