bugün

93 harbi

ruslar'ın bu savaşla ilgili 2005 yapımı turetskiy gambit adında bir filmleri vardır. bunu belirttikten sonra konumuza gelelim;

osmanlı devleti açısından tam bir hezimettir. ruslar'ın akdeniz'e inmesini istemeyen dingilizler araya girmese osmanlı devleti resmi olarak 1878'de son bulacaktı. vidin'den kalkıp plevne'yi savunan osman nuri paşa* dışında batı cephesinde osmanlı'nın varlık gösterdiği yer yoktur. öyle ki ruslar, günümüzde atatürk havalimanı'nın bulunduğu istanbul ilçesi yeşilköy'e kadar gelmişlerdi ve istanbul'u savunacak askeri güç yoktu.

doğu cephesinde ise batum, kars ve ardahan dahil, ahmet muhtar paşa'nın büyük başarı ile savunduğu erzurum hariç kuzeydoğu anadolu'da rus-gürcü-ermeni güçleri her yeri almışlardı. rus subaylar günlüklerinde ermenilerin sivil türkler'e yaptıklarından bahseder ve istisnasız hepsi ermeniler ile müttefik olmaktan duydukları tiksintiyi dile getirirler.

savaş nedeniyle hem balkanlar'dan hem de kafkasya'dan kaçan türkler günümüzde türkiye'nin pek çok yöresine dağılmıştır. bunlardan biri de ağın yöresine yerleşen atalarımdır. büyük dedem daha sonra atayurdu ruslar'dan geri almak için sarıkamış harekatı'na katılmış, burada ayak parmaklarını yitirmiştir.

bir diğer taraftan atalarım ise ahıska türkleri'nden olup, savaş sonunda sınırın osmanlı devleti tarafında kalmış olan şanslı kesimdir.

o yüzden bana kimse ermenileri savunmasın. hepsi ermeni olanlar bu olaylar olurken neredeydilerse oraya siktir olup gitsinler!