sözlük yazarlarının itirafları

bazen boşluga düşüyorum sözlük panpa.
neden, niye,niçin, kim soruları hiç bir anlam ifade etmiyor. özlüyorum birçok şeyi. kendimi daha özgür hissettigim. sadece dizim kanadıgında üzüldügüm. ailemin üstümde bu kadar baskı kurmadıgı günleri özlüyorum.

bagırınca haklı olcagını sanan bir annem var mesela. karşıt fikirlerde oldugumuzda 2 kelime konusamıyoruz kendisi ile. direk bagırır cagırır ve kendini haklı sanar. anne bak bagırınca haklı olmuyorsun sakince konus dinliyorum dediginde buna bile bagırarark cevap verir.

bunca zamana kadar hep iyiyi yiyelim, iyiyi giyelim diye kendini heba etmiş birisi. dişini tırnagına takıp kendi yasayamadıgı cocuklugu bize yasatmaya calısmıstır. onun içinde asla haksız bulamam kendisini.

okuyamamıs kendi, ben sehir dısında okurken babamın gonderdigi paranın dısında kendi mutfak masrafından kısıp gonderirdi bana para aman oglum aç kalma diye.

ama ne bilim insan oglu işte doymuyor her zaman daha fazlasını istiyor...

bende bencilce istiyorumki oglum acmısın diyecegine oglum neyin var neden böylesin desin bana.

- iş yerinde o kadar çok arkadasım varki ben diyim 300 sen de 500 mahallede de kemikleşmiş var 5 -6 tane.

ama 1 tanesine bile içimi dökemiyorum. hepsine farklı farklı seyleri anlatıp duruyorum. birbirleri ile bir araya gelince birinin bana sordugu soru hakkında
" bu oyleydi noldu diye" digerinin en ufak bir fikri bile olmuyor sözlük..

çokmu yalnızım acaba.

- biraz önce babam geldi yanıma. napıyosun genç dedi vurdu sırtıma. oturdu odama. iyi baba dedim.

başladım baba işte bak bugun böyle böyle oldu, böyle yaptık felan filan diye 10 dakika susmadan konuştum.

babam hadi bakalm genç ben yatar az haberlere bakimde dedi ve gitti.. ben kime neyi neden anlattım ? bende iyi geceler reis diyip kapadım kapayı kırılmış bir şekilde.

çokmu anlaşılmayan biriyim diye düşünüyorum bu aralar. ama günde en az 50 insanın derdini dinleyip çare bulmaya calısıyorum. cogu zaman kendi insiyatifimde oluyor hersey.

ama kendimi dinleyip kendi derdimi çözemiyorum.

offfffffffffffffff neyse yazmaya kalksam sabah 6 ya kadar yazarımda. ben kendimi anlamadıktan sonra baskasının anlamasını beklemek gene bencillik olur sanırım.

kalın saglıcakla şimdilik.