sözlük yazarlarının itirafları

depresyon çok ilgin. bir şey sözlük. bir süre önce böyle bir dönem yaşadım. kimseye ne olduğunu, neden olduğunu anlatamadım. çünkü tam olarak ben de bilmiyordum. işte o dönemde aklıma sık takılan bazı şeyler var. bunlardan biri şu.

bir sahne: büyük bir şehrin metrosundayım. ağlayan bir çocuk sesiyle dönüyorum. sağ tarafımda tahminen 5 yaşlarında bir çocuk, önünde babası olduğunu sandığım bir adam var. çocuğun tek gözü bantlı. ağlarken de "gözüm acıyor." diyor. bunu gördüğümde o kadar kötü oldum ki. adam çocuğu oyalamaya çalışıyordu. benim yapacak bir şeyim yoktu o anda. yapacak hiçbir şey yoktu. geçene kadar çekecekti çocuk. ve daha çocuktu sonuçta. nasıl sabırlı ol, diyebilirsin ki?

işte bu depresif dönemimde bu sahne sık sık aklıma geldi ve aklıma geldikçe çok kötü oldum, gözlerim doldu. hayır o anda çok üzülmemi anlıyorum ama niye defalarca aklıma geldi? işte bunu bir türlü anlayamadım.

bir diğeri de şu:
kuzenimin çocukluğundan beri aklının bir köşesinde duran, hatta belki de hayatta gerçek anlamda sevdiği
tek kişi olan biri vardı. bu kişi yolları ayrılmışken yıllar sonra tekrar hayatına girdi ama bir süre sonra ayrıldılar. kuzenim o kişiye göndermek istediği bir şarkı olduğunu, bu şarkının tam kendisini anlattığını söyledi. şarkı cem özkan'dan bilmeni isterdim'di.

daha sonra bu şarkıyı dinlediğimde aklıma kuzenim geldi. şarkının sözlerini ve kuzenimin sevgisini düşününce içimi bir üzüntü kapladı. baya baya ağladım. depresyondayken bu da aklıma gelip beni rahatsız eden düşüncelerden biriydi.

şimdi gel de anlat insanlara sorun nerede...

üfff, şimdi bile kötü oldum lan!