bugün

babaya yazılan şiirler

ne olur bir gece rüyama girsen
tek bir gece, bir kaç dakikalığına..
sana dön demiyorum ki gittiğin yerlerden!
zaten desem ne fayda..

yüzünü görmek istiyorum,gözlerini.
bakışlarından anlam çıkarmayı özledim..
kahrolası sessizliğin tırmalarken kulaklarımı
içimde büyüyen fırtınayı özledim.

sen beyazlara bürünüp toprağa ulaşmışken
çıkmaz sokaklara terk ettin beni..
ansızın sonsuz bir aleme kavuşmuşken,
ölüm gerçeğine hapsettin beni.

anlardım rüyalarıma gelmemeni
hiçdüşünmesem seni.
kalbim sancılanmasa,gözlerim dolmasa sürekli,
geceye sarılıp saatlerce ağlamasam anlardım.
gittiğinden beri bir kerecik yürekten gülsem anlardım...


öyle böyle düşmek değil benimki,
kafa üstü çakılmak tam ortasına hayatın.
rotasını şaşmış bir gemiyle uçsuz bucaksız bir yolculuk.
kaptan nerdesin.. nerdesin kahramanım
bu bilinmezler ürkütür beni,
bak kimse yok sarılacak
nerdesin...


daha dün gibi ama üç yıl bitti bak!
ne kışlar ne baharlar ne yazlar geçti bak!
yine bahar,yine haziran,yine babalar günü,
canımızdan can gideli üç yıl oldu bak!

ömrün günleri bitmek bilmedi
kızın on sekizdi yirmi bir oldu bak!
hani üzülmeyeceğim de,yerin boş kaldı evde.
elimden kaydı elin.
resmin duvarlara asıldı
mezarın da en fiyakalısından merak etme...

üzülmeyeceğim de,
anlamını bilmediğim sözcükler çoğaldı...
olsaydın söylerdin.
saçlarımı da boyadım kızardın görseydin.
kilo da aldım biraz,süt içmeye devam..
ama boyum uzamadı tabi.
Kaldım öyle
küçücük.

üzülmeyeceğim de zamana kızıyorum işte.
iyileştirmiyor,derinleştiriyor.
derinler tehlikeli bilirsin.

hani üzülmeyeceğim de kırgınım biraz... sana...
düz yolda elimdeydi elin ,
bu engebeli yollarda paramparça dizlerim
nerde ellerin!

üzülmeyeceğim de çok canım sıkılıyor
bir cüzdanın kaldı,bir saatin, bir resmin.
ağlayan da ben değilim aslında
'' üç yıl önce bugün'' diye mırıldanan bir yetim.

kaptan nerdesin? nerdesin kahramanım?
bu bilinmezler ürkütür beni,
bak kimse yok sarılacak
nerdesin...