bugün

yeter demek yetmezki bazen

iki farklı açıyla yaklaştığım yazardır. birincisi ayetleri paylaşıyor ki bu yararlı bişey. ikincisi sözlükten geçinmenin yolunu biliyor diye düşünüyorum. çünkü bu yaptığıyla sürekli şuku alıyor. ama hangi niyetle yapıyor bunları bilemiyorum.
edit: ikinci bakış açımı bırakıp sadece birincisiyle yaklaşıyorum artık. hoşgelmiş. çok da mutlu etmiştir.