bugün

rüyada babanın öldüğünü görmek

günü alt üst eden durumdur. henüz güne yeni başlamış olsam da... benim hayatım boyunca hiç bir yakınım vefat etmedi. ölüm denen acıyı tatmadım henüz... geçenlerde fark ettim. kalabalık bir ailem de var. illa birisi vefat edecek diye düşündüm.
bugün sabaha karşı uyandım tekrar uyudum. rüyamda eve giriyorum babam ölmüş herkes bizde. annem ağlıyor. yanına gidelim diyorum. beraber gidiyoruz. mermerin üzerinde uzanır halde başına kadar beyaz bezle örtülmüş. yaklaşınca tam yüzü gözükecekken öyle istiyorum ki başkası olsun babam olmasın diye. ama babamı görüyorum. hafif kan var yüzünde. kendimi yere atıp öpüyorum onu. annem kaldırıyor beni. ben ağladıkça babamın vücudu kötü şekilde hareket ediyor. sanki o da acı çekiyor. çıkarıyor annem oradan. tarifsiz bir ağlamayla balkona çıkıyorum. bak artık biri öldü. ama ilk sen olmamalıydın babam diye bağırıyorum. sonra uyandım ağladım. babamı aradım o da korktu. seni ağlarken duyunca tansiyonum çıktı dedi ben daha çok ağladım. ömrümü uzatmışsın kızım dedi gülüyordu ama içinin gittiğini biliyordum babam kıyamaz bana. sesini duyunca rahatladım ama keşke yanında olsaydım. vizeler bitene kadar dikkat et babam. yanına gelene kadar hep gül. rüya bile olsa senin öldüğünü hiç görmeyim ben. ömrümün tüm kalanı senin olsun. iyi ki varsın.